تأثیر زیست لایه در بهبود کارایی راکتور لجن فعال در تصفیه پساب‌های صنعتی آلوده به فرمالدئید

  سابقه و هدف: فرمالدئید به عنوان ماده خام در بسیاری از فعالیت‌های صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد و غلظت‌های بالایی از آن در پساب خروجی این صنایع یافت می‌شود. فرایندهای لجن فعال مبتنی بر لایه زیستی به دلیل قابلیت‌های مناسب در کنترل بارهای آلی بالا برای تصفیه پساب‌های صنعتی مورد توجه قرار گرفته‌اند. هدف از این پژوهش تعیین کارایی راکتور لجن فعال دارای رشد با لایه زیستی در تصفیه پساب‌های آلوده به فرمالدئید بود.   مواد و روش ‌ ها: دو راکتور لجن فعال مقیاس آزمایشگاهی به صورت موازی (یکی دارای بستر رشد لایه زیستی چسبیده و یکی فاقد آن) در محدوده بار آلی 7/0 تا kgCOD/m3.d 5/10 در شرایط هوازی و دمای محیط، با استفاده از فاضلاب مصنوعی حاوی متانول و فرم آلدئید مورد مطالعه قرار گرفتند. در این مطالعه تأثیر تغییرات بار آلی و بار هیدرولیک بر هر دو راکتور بررسی شد.   یافته ‌ ها: : بیش‌ترین بازده حذف COD در راکتور دارای بیوفیلم 86/98 درصد بود و این راکتور تا محدوده بار آلی kgCOD/m3.d 5/10، بیش از 64 درصد بازدهی داشت در حالی که راکتور فاقد بیوفیلم در بار آلی kgCOD/m3.d 5/7 دچار اختلال شد.   نتیجه ‌ گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که راکتور لجن فعال دارای بستر رشد بیوفیلم در تصفیه پساب‌های صنعتی آلوده به فرمالدئید برتری قابل ملاحظه‌ای بر راکتور لجن فعال فاقد بیوفیلم دارد.  �